Gönlümün her akşam açılır boşlukları,
Bu boşluklar ki içine dünyalar sığar.
Toplar başıma en fitil sarhoşları,
O zaman esemez gönlümde serin rüzgar.
Cehennem misali yanarım dertlerimle,
Yapayalnız kalırım ümitlerde kaçınca.
Yalnızlık acısı duyulur seslerimde,
Yaralarım derinleşir güneş batınca.
Tek ümittir bana göklerdeki yıldızlar,
Batınca güneşim onlarla eğlenirim.
Derin derin yaralarım yavaşça sızlar,
Yıldızlara sızılarımla seslenirim.
(12.11.1956)
Feyzi KanraKayıt Tarihi : 10.1.2009 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!