Her afet bir tufan Şiiri - Hasan Karabay

Bahar mı sandın
Görünce toprakta yeşeren çiçekleri
Ateşiyle yandın,
Güneşin ısıtıp uyardığı böcekleri
...uçsuz bucaksız
...Kıvrım kıvrım yollardan süzülüp
...bir başına katıksız
...Budanmış kollarıma büzülüp
...Gögsüme dayanan başındı yastıksız
Kucağımda yıllarca salladım
Ninnilerle uyuttum
Davullar çalarak,başım dimdik yolladım
İçimde hasretini büyüttüm.
Haberin gelecek diye hep kapıyı kolladım
...Kara bir şimşek çakar gökyüzünde, yıldırımlar
...kim bilir hangi evin üstüne düşer
...Uykum kaçar, arşınlanır kaldırımlar
...Üst üste adımlarım,bastığı yerden geçtikçe geçer
Bir gök gürültüsü başlar,toplanır bulutlar
Sanki beşi bir yerde
Estikçe rüzgar,uğultulu komutlar
Yine bir temaşa başlar göklerde
...Kaygılandırma artık ananı
Bir telefon açsan,sesini duysam
Bula bilsem gece,karanlığa karanlık katanı
Tan yerinde zulmetten nuru ayırsam
Görürsem gülleri yerlere atanı.
...Düşüyor yerlere yaprak, yaprak
...Yıllardır binlerce şehit
...Kızıla boyanmış toprak
...Ya sabah erken,ya gece de ıssız vakit
Eserken fırtınalar,devrilir çamlar
Sökülür kökünden
Dolar gözlerime,savrulan kumlar
Acılar pek yakından.
...İşliyor zaman,daralan vakitte
...Gözlerim camda dikkatle
...Hiç eksik değil saniyelerde ölüm
...Dalından koparılan,bahçemde gülüm
Yirmi dört kınalı kuzu şehit
Yine çukurca
yine Hakkari
Yılan gibi süzülmüş,ıssız gece de o vakit
Vatanın koynuna

Hasan KARABAY
21.10.2011
...
...