İşte soluyor akşam
kıyısında İzmir in
yıkıyor dost ışıklar
siyah tülünü şehrin
her adım / yorgun gün izi
bir yanım / süt liman deniz
lacivert işveli yar
ve esrik yakamozlar
kaç ölü kelebek alnımda
derinlerde kaç acı var ? ...
bir elimde
kehribar lekesi sabır
bedeli
öğrendiğim yıllar
acıtmıyor dilimi
sırrı atan cam kadeh
kıyısında düş izi
nefsimde inkar
yarın yine
ölümüne dirilecek ayaklarım
koşmak için yeni bir güne
ve tekrar edecek kendini
aynı bahçeler, yollar
bilinen bir oyun gibi
köşe kapmacalar
sobeleyecek nefesimi
bir dost gibi
-iskelede deli rüzgar-
Kayıt Tarihi : 5.12.2006 23:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Saygılar,sn Dündar
Nazan İZMİRLİ
hayatın içinden....
günün monotonluğunun resmi...
kutluyorum
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (3)