Gökyüzünün teyeli sökülünce
Gülümsedi yağmurun silueti
Yüklendi çiçek, toprağın bütün acısını yaprağında
Döküldü ilkbaharı, her kıskançlık mevsiminde.
Siyah bir kurşun kalem karalamasında
Rüzgârın kanadında karanlığa kayıyorum
Avuçların da sımsıkı tutmuş maviyi, hayat
Yorgun bir baş, aynadaki yansımasına dayanıyor.
Ezberi bozmaz doğa, kırmızı kurdeleli sonbahar olmaz
Kitabın son sayfası okunarak başlamışsa yaşam
Yenik nadas toprağıdır
Aslında her adım gün batımıdır
Kayıt Tarihi : 19.10.2008 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Paylaşım için teşekkürler.
(İzin?)
Paylaşım için teşekkürler.
(İzin?)
Paylaşım için teşekkürler.
(İzin?)
TÜM YORUMLAR (3)