HEPTİN
Kimseler bilmeyecek seni,
Hep şiirimin sen olduğunu da..
Radyodaki her melodinin
Seninle başladığını
Yıldızlara hep seni anlattığımı
Bulutların sana benzediğini,
Baktığım her denizde
Hep aksinle sohbetimi de,
Aklımdan
Sadece senin geçtiğini
Ve gitmeyip kaldığını da
Kimseler bilmeyecek…
Her tebessüm ardında
Gözlerim dolduğunda,
Sana aktığını da
Bilmeyecek, bilemeyecekler.
Sorsalar
Hiç diyeceğim,
Hiçbir şey,
Sen yoksan ne olabilir ki…
Hep bütünümdün,
Hep herşeyim,
Hep heptin.
Milyon kere hiç bıraktın.
Hiç kala bıraka
Öğrettin hiçliği bana
Ve sen de hiçsin artık...
İmkânsızım
Sızım sızım sızlarken
Bilmeyecekler ki
Hiç olanın yeri de olmaz,
Olmaz ki
Olmayan yer dolmaz.
Yine de hepe uzanacak aklım,
Yıldızlara emanet ettiğim ruhum
Hep tutamasa da sözünü
Avazınca susacak
Hep susayacak sana,
Hepken hiçte sürecek ömrüm
Ve hiç olacak nihayeti…
Metin Egeli
Kayıt Tarihi : 22.4.2019 20:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yirmialtı Aralık 2008

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!