Hepten Usandık Şiiri - Ozan Efe

……………………………….(Kızlarıma)
indik otobüsten
annenizle birlikte
bir cuma günü
hüzünlü süremin
ayının gününde
bozkurt pazarıydı
niyet otobüsle gitmekti

üşütmüşüm yolda
zorla güçlükle vardık çarşıya
in cin yok ortalıkta
iki jandarma çıka geldi
yokladı sordu
söyledik karakola dedi
komutanım böyle böyleymiş

kasabanın doktoru
belediye başkanı olmuş
az biraz sıcak karşıladı
novaljinli bir karışımı
deh etti kabaya geçti
tahir amcaya gittik sonra
siyah beyaz bir televizyonda
kenan paşa
bilindik iletisini okumada

katran karası çöktü
ülkenin üzerine ki
dahası bilinmedik bela
çiçeği burnunda evliyiz güya
nakil istedik
zora soktu hemşeri kılıklı rıfkı
orduya gönderdi naklin istenmesi için
dönüşünde oldu olan
taksi tutup vardık kasabaya
ki alacalık
ne olduğunu bilinceye
toz dumana karışmış
da at izi it izine
hay huyun içinde
başladı birer ikişer sorgulamalar
alabora oldu gülüşümüz
güzde hüzün derlenme süremi

bakıyorum da
aklı evvel sözlerimiz var
bir deli atsın taşı
kırk akıllı çıkaramaz kuyudan
elimde avucumda
yırtık dökük anılar
yetmişlerde kalan gibi
bölük pörçük

adam saydılar çocuğu
büyüttüler yaşını astılar
ya şimdi
adam öldüren çocukları
saldılar güpegündüz bağrına bastılar

nice yandık nice yandık
kim bilecek
dağı çaldılar bağı çaldılar çağı çaldılar
nice sandık
dolmuş sandık
dilimizde tüy bitti siz duydunuz
hepten usandık

240112çiğdem