… HEPTEN ÖLDÜRDÜN.
Yüreğim ağlardı seni görmeden,
Yaslarım tükendi, beni güldürdün.
Şu fani dünyada kalbim ölmeden,
Eskiyen düşlere geri döndürdün.
Engin denizlerde dalgayım sanki…
Şükretmek isterim sana inan ki;
Limanlara sığmaz bu çılgın gemi.
İçimde yangın var, kora döndürdün.
Kadere inanmam, bu kader değil,
Ölüme susamam asla bunu bil…
Zavallı yüreğim sensiz çok sefil.
Göre göre solan güle döndürdün.
Üzülmem diyemem reddetsen bile,
Leyla’nın Mecnun’u oldum elinde.
Eskiyen düşlerim geldi geriye…
Ruhumu hapsedip hepten öldürdün.
Süleyman SAYLAN
İzmir 03 Ağustos 2004, Saat: 18.52
Kayıt Tarihi : 13.7.2005 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!