Hepten Ben Aldandım Şiiri - Kerim Baydak

HEPTEN BEN ALDANDIM

Aşkından sarhoş olup, yollarda düşerim.
Uğruna amadeyim, dünyaya küserim.
Yakarım tüm dünyayı, karşında susarım.
Çilem doldu, yoruldum, akıllandım sandım.
Meğerse yanılmışım, hepten ben aldandım.

Çamurlara bulandım, yağmurda ıslandım,
Urbanım parçalandı, yaradan sızlandım.
Nihayete varmaya, gittikçe hızlandım.
Çilem doldu, yoruldum, akıllandım sandım.
Meğerse yanılmışım, hepten ben aldandım.

Yar egzotik ortamda, gördüğüm o anda.
Kucağında çocuğun, kocan da bir yanda.
Kimdir o gelen diye, kapıya bakmanda.
Çilem doldu, yoruldum, akıllandım sandım.
Meğerse yanılmışım, hepten ben aldandım.

Elektrik çarpmış gibi, titredim durdum can.
Başım duvara vurdum, hesapsız aktı kan.
Umutlarım son buldu, viran oldu bu han.
Çilem doldu, yoruldum, akıllandım sandım.
Meğerse yanılmışım, hepten ben aldandım.

Sızladı şu yüreğim, benliğim oldu zay.
Tükendi fani ömrüm, senin uğruna say.
Yüreğim de kırıldı, okla gerinen yay.
Çilem doldu, yoruldum, akıllandım sandım.
Meğerse yanılmışım, hepten ben aldandım.

Hem kendimi kaybettim, hem de artık seni
Sevemezsin bilirim, istesen de beni.
Mutlu olduğun belli, neylersin seveni.
Çilem doldu, yoruldum, akıllandım sandım.
Meğerse yanılmışım, hepten ben aldandım.

Meftunun oldum inan, köleyim uğrunda.
Gözlerim kapansın yar, öleyim karşında.
Aşkınla yansın beden, cehennem narında.
Çilem doldu, yoruldum, akıllandım sandım.
Meğerse yanılmışım, hepten ben aldandım.

Temmuz/2007-Adıyaman-Kerim BAYDAK