Her daim bitip tükenmeyen bir yalnızlık uğultusu,
Çalan kapıların onsuzluğu,
Biriken ama bir türlü akamayan gözyaşı.
Bundan mıdır ki gözler hep dumanlı, buğulu?
Çaresiz sarıldığım içki şişeleri,
Gökyüzünden inemeyen ama tahmin ve tahammül sınırlarını zorlayan kar tanesi,
Hepsi sen!
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta