Hepsi Onların Şiiri - Yüksel Aygör

Bu hayat benim değil
Seninde değil dostum
Bir türlü öğrenemedik gitti
Çiçeği dalından koparmayı
Uçan kuşa taş atmayı
Hain elleri uzatıp
İnsana kan kusturmayı
Sokmadık akrep gibi
Hep bana deyipte
Ezmedik garipleri
Sevgiyi yoz edipte
Yatmadık onla bunla
Bacı dedik,yar dedik
İşte bu yüzden aykırıyız dostum
Kime?
Onlara
Onlar ki bu hayatın sahipleri

Ellerim uzanır gökyüzüne
Yıldızları toplar
İşler demiri,taşı,toprağı
Dostça uzanan elleri sıkar
Gözlerim bakar şafaklara
Binbir umutla
Ayaklarım adımlar yolları
Dere tepe demeden koşar
Güzel günlere,mutluluğa
Neden çalışır bu beden?
Onlar için
Onlar fikirlerim,duygularım
Yarınlara kök salan amaçlarım
Beni var eden benliğim
Ve sevdam

Yaşamak istiyorum dostum
Hem de sonuna kadar
Çalışıp didinmek durmadan
Her zorluğa göğüs gerip
Başarmak istiyorum
Ama onlar için
Onlar ki tüm sevdiklerim

Birgün herşey bitecek
Ölümün soğuk nefesi
Saracak dört yanımı
Ufka bakan gözlerim
Kapanacak ağır ağır
Ellerim sıkacak toprağı
Hiçbirşey hissetmeden
Tatlı bir tebessümle
Sonsuzluğa gideceğim
Üzülüp ağlayacak olan yine onlar
Çünkü bu can
Sevdiklerimin,sevenlerimin

Annem dizlerini dövecek
Bilirim dayanamaz yokluğuma
Babam donuk donuk bakarken
Oluk oluk kan ağlayacak içi
Nasılda sever beni
Bilirim
Kardeşlerimin tutuşacak yürekleri
Alev alev yangınlarla
Sevdiğim sıkacak yumruğunu
Vuracak toprağın bağrına bağrına
Son çırpınış
Son yalvarışlar
Ne yazık ki geri dönmeyeceğim