Ne kadar çok isterdim ki
Öbür dünya olsun diye
Orada o kadar çok sevdiklerim
Var ki
Say say bitmeyen
Amma velakin maalesef
Yok,
Ne kadar dua etsen de hepsi boş
Giden gelmiyor artık geri,
Belki
Bu
Acıların en acısı
Bir de buna kader demişler
Taksirat demişler
Sanki
Çok
Matah etmişler,
Ne kadar insanoğluyuz ki,
El mahkum
Dil suskun
Nihayetinde,
Zavallı
Aciz
Ve
Suçsuz,
Yine de
Yaşadığımızı sanıyoruz
Ancak hepsi
O
Kadar...
* Berlin, 16.03.2023 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 16.3.2024 07:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!