Bir kırlangıç işgüzarlığı vardı içimde,
Yuva yapardım, sevgime her bahar.
Hep aynı malzeme, hep aynı biçimde,
Ve zamansız gelirdi sonbahar...
Gün olur, sokak sokak dolaşırdım,
Bir ümidin, bir hayalin peşinde.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta