Bütün renkler kaybetmiş özünü,
Hepsi gri.
Yılgınlık işlemişse,
İnsanların hücrelerine,
Bu güne dair beklentiler gri.
Umut,terk edip gitmişse insanlığı,
Geleceğe dair hayaller gri.
Sorgulamak günah sayılıyorsa,
Ayaklar altındaysa bilim,
İnanılan değerler gri.
Körpe bakirelerin,
Irzına geçiliyorsa kuytu köşelerde,
Sevdalar,aşklar gri.
İnsan beyni,
Kısırlaştırılmışsa çıkar uğruna,
Düşünceler,akıllar gri.
Ve ben,
Gri yakamozlardan,
Kızıl umutlar devşiren,
Aykırı çocuk.
Kayıt Tarihi : 29.11.2012 10:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/29/hepsi-gri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!