Çilelerim bitmez iken...
Koca ömür yetmez iken...
Dilim tek laf etmez iken...
Sarfettiğin sözler bu mu?
Kara bilmez ak güleçtim...
Siper sanıp seni seçtim...
Nice dağlar delip geçtim...
Katettiğin düzler bu mu?
Cenab-Hak verir aşım...
Enaz dört katındır yaşım...
Suyum kandır katık taşım...
Aş ettiğin közler bu mu?
Üveyikler konar dala...
Bazı göğdür bazı ala...
Öldüm öksüz kala kala...
Terkettiğin özler bu mu?
Artık ölmem sana nankör...
Kefeni sen kendine ör...
AYHAN olduktan sonra kör...
Bahşettiğin gözler bu mu?
(adana-2002)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 4.5.2005 16:33:00
Şiiri Değerlendir
- Kadın
- Çiçek
- Çevre
- Sevinç
- Güzellik
- Anne
- Araba
- Allah
- İstanbul
- İslam
- İhanet
- Çocuk
- Tanrı
- Hüzün
- Umut
- Tarih
- Eğitim
- Evlilik
- Ayrılık
- Barış
- Bayram
- Aile
- Çanakkale
- Atatürk
- Gece
- Türkiye
- Müzik
- Mutluluk
- Köpek
- Kin
- Kedi
- Hayat
- Yağmur
- Dost
- Para
- Özgürlük
- Doğa
- Dolunay
- Peygamber
- Politika
- Savaş
- Şehir
- Sevgi
- Günaydın
- Aşk
- Okul
- Ölüm
- Deniz
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!