kuru bir yaprak gibi düşüyorsun gözlerime
dallarına tutunmayı geçirirken içimden
kalbinle tökezliyorum
kalbin Paris’te kundaklanan göçmen evi
Sen Nehri’ni tutup sana çeviriyorum
kesiliyor Akdeniz’in bilekleri
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta