Hepsi Bu Şiiri - Nurten Aktaş

Susku, yalnız susku
Hepsi bu

Beynimin kıvrımlarında, hep yerleşik bir acı
Şu anımı, çocukluğumu, tüm hışmıyla kavramış sürüklemekte
çocukluğum, acıyorum sana ama farklı
Bakamıyorum gözlerindeki ışıltıya
Korkuyorum incitmekten, incitilmekten
(Daha çok korkulara kapılmaktan)
Korkmaksa diyorum; devasa,
bir umudun can çekişmesini seyretmekten başka ne ola ki?
Sana söz çocukluğum, bir gün elbet
Fırlatıp atacağım insanlığımı suratlarına
Acılarımı, gönentilerimi, hüznümü
Dahası sanrılı bir kan sıcaklığında k,i çirkef
Yaşam ateşinin sönüşü
Harlı bir alev, sönüşünü izler gibi yalazında
Gecede onca çırpınış
Derin umarsızlık sönüşteki
Çığlıktı çırpınış
Küllenmiş umutsuzlukların arasında
‘Üşüyorum’, ellerini küle daldırıştaki
Son bir köz bulurum umudu, hışımla
Ve bir gün elbet doğacak güneş:
Ama farklı!
Sana söz çocukluğum

İşte diyorum
Dünümde, bugünümde, düşlemimde
Düşüşlerimde sıkmışım dişlerimi
Soracağım hesabını
Geçse de özlemlerimin önüne
Ellerime sönen son közün
Ürperti, kanımı yakan ölümüne haz
Yaşıyorsam o an için
Son kalan kırıntılardan kotarmıştım
..... felsefesini yinede
artıklardan ördüm de duvarın, benimin
yıllarca dökülen sıvaları emekle besledimse de
çocukluğum yinede
yinede bu duvarları ter ket ölümünse de
yaban felsefelere de
Haykır yaşamın yüzüne hırsızsın diye

Düşlerimde, -günlerdir
Nehre bırakılmış
Sevimli bir çocuk yüzü
Kağıttan gemi birde
Akıntıya kapılmış
Düşünselinde yalnız
yalnız kurşun asker
Şizofren Kızılırmak’tan
Asi Karadeniz’e doğru

Ki biliyordum işte
Gerçekçi bir pinokyo düşlemimde
Durağanlığındansa, teslim oluşa
Bırakılmışlığında denize
Yalanda olsa yeğdi

Düşlemimde bir ressam imi
Onunla yatıp, onunla kalkıyorum
Onunla konuşuyorum
Günlerdir
Bisikletteyim
Birazdan zil çalacak
Sonra yine çalacak
Ve bu hep devam edecek
-yeniden.........-
Tv'de bir klip
Ezgisel sözlerini anla masamda
Görüntünün anlaşılmaz
anlatılamaz şiirselliği
devasa içimi ısıtan
firimek, süreğen akışkan

Her pedalda daha bir kaos
Duygu ne kadarıyla epiktir
ne kadarıyla görselleştirile bilinir
Dramatik duygulanım
Şiirden öte;
Hummalı bir yalnızlığım,
Yalnız bir ürperti!

1998