Küçük şeylerdi peşine düştüğümüz,
bir avuç gökyüzü,
bir nefeslik rüzgâr,
belki sabaha karşı çalan eski bir şarkı.
Bir yaz akşamı kadar sıradan
ve bir gülümseme kadar hafifti dileğimiz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta