Küçük şeylerdi peşine düştüğümüz,
bir avuç gökyüzü,
bir nefeslik rüzgâr,
belki sabaha karşı çalan eski bir şarkı.
Bir yaz akşamı kadar sıradan
ve bir gülümseme kadar hafifti dileğimiz.
Kimseye yük olmadan,
sadece öyle, içimiz ısınsın diye.
Ne büyük zaferler,
ne de altından taçlar istedik.
Biraz huzur, biraz dinginlik…
hepsi bu.
Ama dünya,
pek cömert değil böyle şeylerde.
Gözlerini devirip sustu,
sanki hep fazlasını istemişiz gibi.
Oysa biz,
ne varsa onunla yetinmeye razıydık.
Bir bardak çay, bir dost eli,
ve pencerede dalgınca bekleyen yağmur…
Biraz mutluluk istedik,
hepsi bu.
Ne fazlası, ne eksiği.
Büyük hayallerin değil, küçük anların peşindeydik.
Belki de sorun buydu.
Belki dünya artık
küçük anları unutmuştu.
Kayıt Tarihi : 3.11.2024 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!