İlk gün seni gördüğümde pespembe olmuştum..
Daha sonra rengim kırmızıya dönüştüğünde,
Ufak bir gülümseme ile koşmaya başlamıştın..
Dur bekle diye bağırışımda duraksamış..
Ama ardından koşmaya devam etmiştin..
Hıh merak etme her şair gibi..
Bende sana ait birşeyler var demiyeceğim..
Çünkü o bende değil sende..
Beni aldın kendine yetmedi mi?
Süründürüyorsun şimdi? ?
Acı veriyor anlıyor musun!
Böyle tek taraflı seni sevmek acı veriyor artık..
Yapamıyorum.. Yaşıyamıyorum bir türlü..
Ama sen anlamıyorsun..
Sana çocuk oyunu gibi geliyor herşey..
Yaprağın ağaç dallarından düşmesi..
Yağmurun göz kapaklarıma işlemesi..
Lalenin,sümbülün kokusu..
Çocuk oyunu..
Hayalet gibi dolaşıyorsun ortalıkta..
Herşey bende var diyorsun..
Ama birşeyi unutuyorsun..
Sende herşey var ama..
Tek birşey yok..
Kalp,yürek ve sevgi üçlüsü..
Hıh.. Sevgi..
Kalp..
Yürek..
Hepsi birşey istiyor biliyor musun?
Oda merhamet..
Kayıt Tarihi : 5.12.2007 14:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!