Hepsi Bir Şiiri - Mehmet Şahan

HEPSİ BİR

Nefsin kalbin köşkündeyse, insan da bir hayvan da bir!
Gönül nefsin meşkindeyse, ihsan da bir yayvan da bir!

Edep teni örtmemişse, nazan da bir azan da bir!
Adap telin etmemişse, sazan da bir hazan da bir!

Harama alışsa kursak, açlar da bir toklar da bir!
Hale şükrü unutmuşsak, azlar da bir çoklar da bir!

Merhametsiz ise vicdan, zalim de bir mazlum da bir!
Nedametsiz ise cüzdan, merhum da bir masum da bir!

İlmi ile amel yoksa, alim de bir cahil de bir!
Akılda bir emel yoksa, akil de bir dahil de bir!

Manaya ermeyen göze, güzel de bir çirkin de bir!
Manayı vermeyen söze, gazel de bir erkin de bir!

Verirken kuraksa eller, zengin de bir fakir de bir!
Sevgiden çoraksa diller, dingin de bir zakir de bir!

İzandan şuursuz ulak, rahvan da bir ağır da bir!
Ezandan huzursuz kulak, duyan da bir sağır da bir!

Gönül aşkı tatmamışsa, sevgi de bir nefret de bir!
Aşka Hakk’ı katmamışsa, yergi de bir fetret de bir!

Kulu sindirmişse kibir, şeytan da bir melek de bir!
Kalbi dindirmişse sihir, bühtan da bir dilek de bir!

Pir-î Fânî yoksa nurun, bayat da bir elem de bir!
Gaflete dalmışsa ruhun, hayat da bir ölüm de bir!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
23.02.2024 – KAPAKLI/TEKİRDAĞ