Hep terk edildim...
Virane bir şehrin,
Vuslat nefesi oldum,
Hep aldatıldım...
Çocuğa alınmayan şeker gibi.
Ve hep ağlatıldım...
Duygusuzların,
Kenar mahallesinde,
Birer yetim oldum.
Hep özledim...
Yaşayamadığım,
Uzak düşlerin gerçekliğini.
Ve hep yaşamak istedim...
Duygu sersemliğini.
Ve hep terk edilmekle özlemek,
Ağlatılmakla yaşamak arasında,
Geçti benim hayatım.
Kayıt Tarihi : 6.9.2018 09:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!