Hepimizin bir insana ihtiyacı var. Onu anlayan, dinleyen, yardım eden. Onu seven, özleyen, düşünen. Onu kıskanan. Onun için endişelenen. İşte! İşte onu bulabilsek, çıkacağız bu dört tarafı yalnızlıkla çevrili dert odasından. Karanlığa alışık gözlerimiz, tekrar ışığı arar olacak. Tıpkı çocukluğumuz gibi. Bulamadığımız yolları kolayca bulacağız. Göremediğimiz güzellikleri göreceğiz. Bildiğin, hayatımız değişecek işte be! Sizin de kimseye anlatmadığınız şeyler var, dertleşmeye can attığınız birini ararken bulamadığınız. Onunla beraber güven havuzunda yüzerken, hiç çekinmeden her şeyi anlatabileceğiniz biri. Hayatınızı düzene sokacak, yaşamaya bi amaç yaratacak biri. "Ben ve sen" olan değil "Biz" olan biri.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta