Hepimizin bir insana ihtiyacı var. Onu anlayan, dinleyen, yardım eden. Onu seven, özleyen, düşünen. Onu kıskanan. Onun için endişelenen. İşte! İşte onu bulabilsek, çıkacağız bu dört tarafı yalnızlıkla çevrili dert odasından. Karanlığa alışık gözlerimiz, tekrar ışığı arar olacak. Tıpkı çocukluğumuz gibi. Bulamadığımız yolları kolayca bulacağız. Göremediğimiz güzellikleri göreceğiz. Bildiğin, hayatımız değişecek işte be! Sizin de kimseye anlatmadığınız şeyler var, dertleşmeye can attığınız birini ararken bulamadığınız. Onunla beraber güven havuzunda yüzerken, hiç çekinmeden her şeyi anlatabileceğiniz biri. Hayatınızı düzene sokacak, yaşamaya bi amaç yaratacak biri. "Ben ve sen" olan değil "Biz" olan biri.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta