Hepimizi tanıyorum
Organiğiz diye ete kemiğe bürümek istiyoruz herşeyi
Noktanın tanımına uyan gökdelenler
Metal yorgunluğuna teslim götürgeçler
Alfabede harf bırakmayıp, hayır beklenen kuşaklar
Yorulduğu doğrudur etin, metalin ve betonun
Sevmek yetseydi, sadece sevgiyle yoğrulurdu dünya
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta