Soru ile zalim cevabın
Günah ile tesellinin
Uzak ile kendisinin
Kandırmacasının iyisinde
Kötüsünün iyisinde
Yıldızlardı altıma serdiğin
Yaşamakla doldurmuşken kendimi
kendimle kalamazdım
Aynada süretim sana düş olsun diye baktım
Bıkkınlık şehrinin soylulaştırmaya hazır semtleri gözlerin
Üzgünse bile kara
Kimdir, gerçekte büyük çoban
Sürüyü suya getiren mi.
Şairlerden sorulamayanları peygambere soran da kimdi.
Yoksa suyu getiren mi ona rüyasında.
Kime bakar çoban unutmak için geceyi
Ben doğuştan kahramanım, ölüyüm.
Ölünün arkasından yürüyecekseniz çarmıhınızı hazırlayın.
Tohumdan bu dünyaya ait olmayan şeyi yaratmanın çırağıyım.
Çiçekler sessizce ölürken bağışlanmayacağım.
Yarım kalmış cümlelerin mezarlığında yerimi ayırttım
Hoşlanacağınız tüm yalanlarım için.
Kendime sarkıntılık edeceğim
Belki beklenen kutlama budur.
Tabiki hüzünle...
Kederle...
Kendimle...
Kendini yiyen benle
Sana martı bana güvercin
Kuş gibi gelip te gidenler
Tanrıdan dilendin
Çocukken unuttun bekleyişini
İnsan, dostuna konuk
Günah giydirilmiş bir çocuktur
Sözcük kalelerinin alamudisi Ruhum
Unuttu adını aynadaki kimsesizlik
Sahte cennetin haşhaşında
Düşünmenin elbisesinden ahlak yaratmış
Sen ne dersen de
Senle aydınlanmayan her geceyi yakıyorum
Yeniden doğacak her güneşten yontarak.
İnanmadım akla ve çekice çatlıyordu kalbim.
Çünküler gizli sandıktayken
Uçsun güvercin olup çocuklar annelerine.
Dest-i zest ile başkaymışım gibi
Gardānında buldum
Beynimin toprağına gömülmek için
Her şeye yeten arzunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!