Hepimiz Özgür’üz Şiiri - Ali Can Atalay

Işığın varolsun, gölgende hep biriz;
Sancak açtın korkmadan, hem şanlı hem aziz.
Gecenin bittiği yerde, doğan güneş biziz;
Hepimizin bu sevda, bağrında bir iziz.

Varlığını yaşatacak, düşse bile birimiz;
Dönmeyiz geri, gölgendir yerimiz.
Sensin benim ilk hecem, yücelsin dilimiz;
Düşenler şehit, mehmettir dirimiz.

Şu viran dağlara, devlet olup kurulmuşuz;
Kanımızla sulanan toprağa sorulmuşuz.
Dağlar şahidim ki renklerine vurulmuşuz.
Düşmanın bağrına hançer olup durulmuşuz.

Kim eğer isterse, bu vatanı bölmeyi;
Yükseliriz güneş gibi görev bilip ölmeyi.
Bu bayrak bizimse, düşünmeden dönmeyi;
Sevdamıza vurulup yeğleriz sönmeyi.

Güneş batsa bile devletimiz cihandı!
İşitsin yüce dağlar içtiğimiz andı.
Sınırlar ötesinde bu kalp seni andı;
Özgür’ün dirilişi silahının düştüğü andı.