Dünyaya geldiğimiz gün,
Bizler ölüme mahkum olduk.
Ne kadar yaşarsak yaşayalım,
Hepimiz ölüme mahkumuz.
Sayılı nefesler bitecek,
Bütün güller solacak.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta