Hepimiz Köylüyüz 2 Şiiri - Yorumlar

nereye giderse gitsin insan köyü unutamıyor bambaşka köyü..koca bir çocukluk hala bekler salıncağı kurulu dut ağacının altında..ey gidi günler hangisini anlatsa ki insan..bağıra bağıra şarkılar söylediğimiz fındık bahçelerimiz ..Arzuyla kavglarımız gece boyu sabaha kadar sohbetlerimiz oyunlarımız..kardeşim Muratla olmadık yaramazlıklarımız..nerede köpek vavruluyor biz orada annesi gidince yavruların , bir yavru Murat bir yavru ben alır gelip odunlukta saklardık..süt verirdik taki gece hayvanın ağlamalkarı başlayıncaya dek..bri enik ağlıyor diye annemle babam yine yakalrdılar bizi..zaten kendi köpeiğimiz vardı üstüne ik köpek dah ah anacığım kıyamazdı bize tamam kalsınlar derdi..ağaçlara tırmanışlarımız ..saymakla bitmez..şimdi bekliyoruz köyümden bir kırıntı gelse..gelmez elbet hocam..artık vefa dostluk öldü..zaman hep kendi menfaatine çalışıyor ne yazıkkı...çok güzel bir çalışma okudum mahir kaleminiz den emeğinize yüreğinize sağlık..saygıalrımal..

yılmaz bey bu güzel eserinizi kutluyorum emeğinize yüreğinize sağlık bir şiirimle köye gitmek istedim sinme bereber

Köylü tarlasına emeği verdi


Köylü tarlasına emeği verdi
Ter ile suladı mahsulü gördü
Yükledik merkebe pazara sürdü
Değerini verip alan olmadı

Yetiştirdik tefeciler kaptılar
Alacağı yıl sonuna attılar
Fakiri zengine köle yaptılar
Asla kanaatkar olan olmadı

Sükut altın diye sustu dilleri
Ne emek değerli,nede malları
Gidin görün per perişan halleri
Buna bir çıkar yol bulan olmadı

Kederi unuttu acıya koştu
Babayı kaybetti,bacıya koştu
Tarlasında emek ve ter oluştu
Emeğin değerin bilen olmadı

Bu yüzden başladı şehire akın
Köylerin yok olma zamanı yakın
Çiftçi yok olacak demeyin sakın
Buda bir ihtimal gören olmadı

Yusuf Değirmenci 2

Sayın Örmeci : söz konusu şiiri okumamıştım şiirinize yorumuma cevabınızı okuyana dek, Sayın Şükrü Erbaş'ın şüphesiz okuduğum şiirleri vardır ancak şu an ezberimde yok. Adı geçen şairin bugüne düşen 'küçük acılar ' başlıklı şiirine görüş bildirmiştim. O an şiirin tamamı yayında değildi ancak giriş dizesi şiire sempati duymama engel oldu.

Durum bundan ibaret. Saygılar.

Köyü olamaynın şehiri olmaz bütün şehirler bir zaman köy değilmiydi?kutlarım Yılmaz bey ..

Şehirli olmanın en büyük kötülüğü, selamlaşmanın bitmesi sanırım.

İnsanlar artık hafifçe kafalarını kaldırıp indirerek selamlaşmış gibi yapıyorlar...

Aynı binanın içinde yaşayan apartman sakinleri bile, dışarıda insanı görünce önce yüzüne bakıyor insanın, sonra senin onun seni farkettiğini görünce kafasını yere indirip yanından hızla geçtiğine çok şahit oldum diyebilirim.

Halbu ki eskiden insanlar tanıdığını bırakın, tanımadıklarına dahi selam verirlerdi..Selamlaşmanın bırakılması, insanlar içindeki ukalalağın, bencilliğin ve tepeden bakmanın artmasına sebep olmuştur., Bunu aşmanın yolu, geçmişini bilen, okuyan, geçmişten ders çıkaran insanlar olmaktır. Geçmişinden utanan insanların vay haline...

Güzel bir konuyu ele almışsınız Yılmaz bey ...Tebrik ederim....

İnelim en derine, köklerimize kadar..
Çok değil, 3 nesil, 4 nesil geriye.. Görülecektir ki şehirler bile köydü, büyüdükçe, geliştikçe önce kent/kasaba, sonra da şehir oldu..
İçindekiler niye köylü olmasın?

Köyü ve köylüyü küçümsemek, kendi küçüklüğünü sağaltmaktan öte değildir.
Yerleşim yerleri ne kadar dar alanda ise, insan ilişkileri o kadar samimidir... Şehirlerde yaşayıp, aynı apartmanda birbirine selam vermeyenler niye şikayet ediyorlar?

Kutluyorum bu özel şiirinizi ve sizi Yılmaz Bey..

Yılmaz bey, hala hayatın gerçeklerini bilmeyen, Atatürk'ün (köylü milletin efendisi dir) İnönü'nün( çarıklı erkan) sözlerinin anlamlarını kavramayan, hep kendilerini ezenlere oy veren, sevenlere, haklarını arayanlara düşman diyenler çoğunluktadırlar.Faşist partilere en çok oyu köylülerden alıyorlar.
Şiirini de gerçekleri gözler önüne sermiştir.Yüreğiniz dert görmesin dileklerimle sevgilerimi yolluyorum.

milletin efendisine selam dizelere tebrik

Realite bu...Sizin yaşınıza geldiklerinde çocuklarınız da aynı sizin gibi düşünecektir emin olun...