Bir bütünü iki parçaya böldüler.
Birine kadın birine erkek dediler.
Kadın ve erkek karşılıklı birbirlerine bakıyorlardı.
Her ikisi de karşısındakini yabancı zannediyordu.
Kadın erkeğe yaklaştı.
Erkek kadına yaklaştı.
Aynı bütünün parçası olduklarını anlayamadılar.
Birbirini tanıyamadılar.
Kadın erkeği suçladı.
Erkek kadını suçladı.
Kadın erkeğe kirlisin dedi.
Erkek kadına kirlisin dedi.
Erkek kadında kendi kirini gördü.
Kadın erkekte kendi kirini gördü.
Sonra çoğaldılar.
Ne kadar çok kirli insan var dediler.
Herkes parmağı ile karşı tarafı gösteriyordu.
İşte bu kirli diyordu.
Ondan bize kir bulaşıyor diyordu.
Ortalık Savaş alanına dönüyordu.
Herkes çıldırmış gibi kirli arıyordu.
Bulamıyordu.
Sağırdı kendini duyamıyor du.
Oysa İçinden bir ses ona haykırıyordu.
Kirli olan sensin ,.Kirli olan sensin,
Kirli olan sensin diyordu
Kayıt Tarihi : 22.10.2018 14:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!