İnsanlık sırra kadem basıp gitti en sonunda
Bilemedik nerede kalmıştı heyulası
kimi çağırmıştı peşinden gidişi
Gitti ve gözlerimiz arkasından baka kaldı
Hüzünler sarmaladı yüzümüzü
Geceler tırmaladı hüznümüzü
Kimdi ve ne zaman,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
