Hepimiz insanız, hepimiz canız

İlk insan Hazreti Adem atamız,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.
Kabul edelim ki çoktur hatamız,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Topraktan olmuşuz, sonumuz toprak,
Bu gerçek değişmez nerede olsak,
Dönüp kendimize 'biz neyiz? 'sorsak,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Arap, Kürt,Acemi,Türk'ü, Çerkezi,
İçine almakta bütün herkesi,
İnsanlık insanın çıkış merkezi,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Fark eder mi? farklı olsada baba,
Hoş olmaz mı? kardeş olsak acaba...
Olmasakta bizler hısım-akraba,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Neler yaşamışız, tarihe bir sor...
Barış yaşadıkça bulmuşuz huzur.
İnsana kasd eden ey haremi dur!
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Gazze'de ölümle tanışan çocuk,
İnsan değil mi ki, seni-beni yok.
İnsan olmak yada yaşamak mı çok,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Zül Celal yaratmış kudret eliyle,
Övmüş, metheylemiş kendi diliyle,
Hz.Muhammed (sav) ol sevgiliyle,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Gönlünü bağlamak varken sevgiye,
Bu düşmanlık niye, bu nefret niye?
Koşalım el ele Hak sevgiliye,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Kahrolsun savaştan medet umanlar,
Zülümle saltanat, düzen kuranlar.
Gelin birleşelim, insan olanlar....
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Gördük Filistin'i,Irak, Afkan'ı,
Hala akıp- durur müslüman kanı,
Bırak! ırkı - rengi,bırak lisanı,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.

Özkan der, düşündüm aklım almadı,
Dünya ki kimseye baki kalmadı,
Hala mı insanlar bir ders almadı,
Hepimiz insanız, hepimiz canız.
Adnan Özkan (YANIK SEVDALAR)