Hepimiz hayata hesaplayamadığımız bir noktada başlıyoruz
Hesapsız dünyaya gelir hesapsızca yaşarız, hayatımızın hesabını verecek olan bizler iken nedense hayatımıza dair verilen kararlarda hesaba alınmayız. Bazen bir görüntü bir resim çok şey anlatır, kelimelerin yetmediği anlardır onlar ama kimseler görmez duymaz anlamaz anlamak istemez. Duygulardan yoksun bir resimdir o, içinde sizin olduğunuz ama sizi göstermeyen sizi anlatmayan bir resim.
Bazen mutluluğu yakalamak verdiğimiz çok küçük kararlarla olur. İşte o küçük kararlar gözümüzde dağ gibi büyüyen engelleri birer birer yok edecektir, kendimizden ne kadar emin ve cesur olursak o kadar hızlı yol alırız. Bazen hayat bize beklemediğimiz şamarlar atar, birlikte olduğumuz insanla aynı hayatı paylaşırız ama ayrı rüyaları görürüz, her şeyin farkında olmak katlanmak kör olduğumuz anlamına gelmez. Gönül gözü ile görünmeyen hiçbir şey yakın ve net değildir.
Hepimiz hayata hesaplayamadığımız bir noktada başlıyoruz. Kimileri başladığı noktaya virgül koyarak hesabını vereceği doğrularına yol alırken, kimileride hesabını tutturamadığı yanlışların odak noktasında kalıyor, sonuç iyi olursa hesapları tutmuş olur yok değilse hesaba çekilen yine bizler oluruz. Maalesef yanlış hesap Bağdat tan dönmüyor sadece sizi bizi bağlıyor.
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
