Hepimiz gök kuşağının çocuklarıydık.
Bazen bir ışık kümesi olurduk,
Birleşen renklerlerimizle.
Mesela ben kırmızı olurdum
Sen mavi
O yeşil
Çok uzaklarda olsak bile tanırdık birbirimizi
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta