Ağlamaktan midesi de delinirmiş insanın,
Karlar da yağarmış saçlarına sevdanın,
Ya da kalbinde bir tümör ki tedavisi yok,
Yakarmış ruhunu bu yatalak hastanın.
Her ne kadar cemiyette gülse de yüzü,
Saklasa da ruhundaki büyük hüznü,
Kalmamıştır içinde bir damla umut,
Ketum hallerdedir yaşlanmış yüzü.
Kendini romanların ağına atıp,
Gecelerde mehtabı yoldaşı sanıp,
Bir zamanlar birine delice kanıp,
Kaybolmuştur içinde aşk ateşinin.
Öl emri verilmişse boynu bükülür,
Gözlerinden yağmur yağmur yaşlar dökülür,
Bağrına bastığı gibi aşkın taşını,
En büyük gerçeğe kanat açılır.
Kayıt Tarihi : 19.11.2009 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!