hepimiz göklere asılı
birer celladız aslında
ayaklarımız yere değse de
boynumuza acı dolanır
boğum boğum çelikleşir
yaşamın can ortasında
celladı oluruz kendimizin
çekeriz bir gün ipimizi
kendimizden kaçmayıp
göklerde tam kendimiz olunca...
Kayıt Tarihi : 11.12.2004 11:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
