İçi boş hayaller yoktur baştan beri
Hayali kuranların içi boştur
İki boş bir dolu etmezdi sonuçta
Boş bakan doluyu göremez ki
Ne de kim olduğumu
Kendini bulman uzun zaman aldı
Otur şöyle bi soluklan
Uzun ağaçların altında oturdum bende
Deniz kıyısında palmiyelerin altında
Rüzgarların üstüne uzandım
Bulutlara
Önce dinlemeyi öğrenemedim
Tabii
Konuşmak kolaydı
Dinlemek sahiden zorladı
Ama öğreniyorum yavaşça
Dinlemek erdemdir
Nazikçe vazgeçiyorum
O yüzden bu susuşlarım
Bakma sen ne gördüğüne
Hepimiz gördüğümüz kadarız
Bir de dinlediğimiz.
Kayıt Tarihi : 27.3.2019 12:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!