Neden ayırırlar ki, Türk,Yunan, Alman diye
Herkes böyle yapar da, hiç kimse bilmez niye
Aynı Havva'dan geldik,atamız da bir idi
Görecek herkes bunu dönüp baksa geriye.
Aynı dilden ağlayıp, aynı dilden güleriz
Aynı hisle tanrıdan mutluluğu dileriz
Ağlayan bebekleri hepimiz uyutmaya
Ninnilerle yatırır, ninnilerle beleriz.
Sevgi ile hoşgörü, bağdaşır mı hiç kinle
İnsanlık da ölçülmez ne milliyet, ne dinle
Görürsem bir çocuğu hıçkırıp ağlıyorken
Sormadan ulusunu içim yanar yeminle.
Kahkahayla birinin işitsen güldüğünü
Anlar mısın sesinden ecnebi olduğunu
Fransız bir bebekle İngiliz bir ölünün
Gördün mü bir birine düşmanlık duyduğunu.
Bir diken battığında nasıl yanar canımız
Farklımı akar sanki damarlarda kanımız
Yaşanılan dünyânın havası bir, suyu bir
Başka şey mi isteriz acıkınca karnımız.
17-Eylül-2001
Brindisi
Kayıt Tarihi : 13.1.2009 15:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!