Hep Zemherindeyim Can Gülüm

göçebe laleler seni anlatır leylek kenti istanbul’da
gün yüzüne çıkan özlemlerin baharında eriyorsun
düşler atlasında seni bulamıyor acılar ve aşklar
Kıyım harelerin bütün paftalarımı yakmış olmalı
Hiçbir antik kentte yazılmıyor adın ve kaderin
Zemherilerin çeşnisinde damlar göz yaşların
Biraz toplar beni içtepiler ile hiç tepkiler arasında
bekleme sanrılarında tutku yaprakların sararır
bensiz bir meyve olma seherinde
bülbüller gül dalını kırar
gayrı sen de can aynamda kırık mızraplarla taranıyorsun
gönlümüzün kırık anlarını tarama

kenara itilmiş acılı bir yaşamdır ayrı kalışlarımız
kinlerin , öçlerin çer çöpleri sahile vurmuş
temiz bir deniz dileme benden
bir kere yüzdüm denizinde
Kevserlerin paklardı
şimdi ne sen ne de Kevser hüznü temizler
yürek süzmeleri söz ister dalgalardan
üşür suyun yüreği
tutulur su,susuz kaldığımız anların nadaslarına

seni yaşama andında kedersizliğin ekilir
çaresizliğin kanayan anında toprak kabul etmez sensizliği
bir yara olarak alır götürür içimizdeki o asil değerleri.
kabuk bağlayan umut mevsimlerinden sonra başlar aşk
tutam tutam kavuşma kıymığında kaymak senin yoğurdun
aşk kanatır beni senden
ilaç yok, yoğurdun yarama sır
acıtır sürdükçe
bir bekleyişin sargısı sarar yalnızlığımı
kırgın nemler yuvarlanır bulutsuzluk özleminde
tanımsız bir gülüş beni sana hazırlar
mutluluk kendi fünyesini patlatır sen halinde
isimsiz isimlerin durum eklerinde çekilmez olurum

deli bir masal hecelenir aşka
klişelerden sonra başlar bir aşk varmış
evveli,ezeli sen
başka yare meyil verme dedin
şimdi aşktan aşka muhacir kıldın
kırık dökük kalbimin bir küresinde sensiz güzeller yuva yapar
beni senden kanatır
ağlar yüreğim, susar hallerim
çaresiz bir bulut gibi nemlerine gider arzularım
sen de bir insansın der damlalar
ve iner özlemin toprağına.
Aşk ile aşk arasında tutulur tutkularım
Güneş susar, ay küser, tutuluru yaşarız anları
umarsız kalakalışların dilinde çalınır zaman
ve beni sana çalar her şey , her şeyden önce