Hep Zamansız Batıyor Güneşim

Ne umudum kaldı ne de hayalim
Hepsi birer birer yitip gidiyor.
Bir düşün içinde garip ahvalim
Tüm gücüm kendime yetip gidiyor.

Bunca yıl yalvardım benim ol diye
Kalbimin içine sevgi sal diye
Dört elle sarıldım gitme kal diye
Ardına bakmadan atıp gidiyor.

Kırıp döktü ama gönlüm almadı
Ele yaren oldu bende kalmadı
Empati kurayım dedim olmadı
Yürekte ne varsa bitip gidiyor.

Seviyor mu acep kendime sordum
Mutlaka diyerek, avundum durdum
Her zaman söylerim, yüreğin yurdum
Yılları önüne katıp gidiyor.

Ben de istiyordum el ele gezmek
En son isteğimdir yok yere üzmek
Elbet kolay değil bunları çözmek
Güneşim zamansız batıp gidiyor.

Leylayı arada acıya boğdu
Her ne yaşadıksa, içime doğdu
Ne kadar hüzün var başımdan ağdı
Bana da kaşların çatıp gidiyor.

(İstanbul - 02.01.2024 - 20.02)