Hep Yüreğimde Kaldın Şiiri - Menekşe Gülay

Aşk dolu ırmaktım koştum yüreğine,
Güllere yazdım seni soldular nedense,
Hasretmiydi dertleri, benim gibi,
Sevdamıydı çektikleri söylesene,
Rüyalarda kalan aşkı istemem,
Hayallerimde yaşatmayı sevmem,
Gel bu aşka, gel diyorsun,
Ama yüzünü bile göstermiyorsun.

Nasıl bir aşk bu bilemiyorum,
Seni hep kızıl mavilerde seviyorum
Kızıllar öyle yakıyor ki tenimi,
Kor oluyor bedenim, sığmıyor zifirilere,
Yangınlar aşkı anımsatıyor bana,
Yüreğim sanki, hep kanıyor akşamlarda,
Resmini aynalara, mavi mavi çizdim,
Sevdiğim bakıyor sandım keyiflendim.

Sana geldim ben, aşkımla, sevdamla,
Alev alev yanan, ateş gibi yakan,
Bedenimde ki arzularla geldim sana,
Cenneti sakladım gözlerime,
Aşkım zaten hep yüreğimde,
Ben de ki hasreti, bir bilebilsen,
Özlemimde eriyip kaybolabilsen,
Aşkımı kadehlerle sunmaya geldim.

Bana sarıldığında tatmıştım aşkı,
Sanırım mevsimlerden bahar ayıydı,
Sular çağlıyordu yüreklerimizde,
Karlar erimiş güneş doğmuştu bizde,
Sanki ölümsüzlüğe kanatlanmıştık,
Sanki bu aşk için yaratılmıştık,
Sevdamın ismi, canımdın candın,
Sevdiğimdin hep yüreğimde kaldın.