Hep Yüreğimde Kal Şiiri - Necdet Arslan

Irak yollardan dönmeni beklerdim senin.
Gecikirdin bazen
Yurdumu yönümü şaşırır da
Kaybolurdum işte o an

Ufalanırdı evren
Silinirdi zaman

Oynaşan beyaz köpükleri usulca avuçlamak isterdim
Sana dokunur gibi olurdum onları tuttuğumda
Duymazlardı ki sesimi
Düşlerimi anlatsam…

Apansız bir siyah perde boydan boya kaplamasın diye
Korkardım gökyüzünde oynaşan yıldızlara bakmaya
Bir sevi tanrıçasının ellerinden farksız ellerini
Arar dururdum ellerime uzanan

Duysaydım sesini
Bir kalıcı mühür olurdu
Yanık kağnı sesleri gibi yüreğimde çınlayan

Bir meltem eserdi sanki birden
Yüzünü kapatırdı saçların
Coşkun ırmaklar gibi akardı dudak uçlarına doğru
Aralandığında gözlerini görürdüm dalgalardan..

Irak yollardan döndüğünde
Bir hırsız gibi gizlice girerdin yüreğime
Ayak seslerinden tanırdım göksel varlığını
Sarılırdım bir kutsala sığınırcasına
Arınırdım korkularımdan...