Hep Yaşayacaksın Gönül Kovuğumda

Bedenim titrerken öksüz bir bebek gibi
Gel gör bak,yüreğim nasıl da yanıyor
Bir yara var içinde adı özlem olan,senli kanayan
Hüzzam bir çığlığın zinciriyle ruhumu sıkıca saran
Bakıyorumda sen çoktan gitmişsin bu diyardan
Ey sevda yoksulu gezgin,

Ben ise hayatta artık sadece bir bezgin olarak
Yudumlarken gönül kahvesinde
Nikotinli dudaklar arasında sıkışmış aşkı,
Kızgınlığım bakıyor çevreye öfkeli gözlerle
Kimi zamanda anımsayarak anıları
Avutuyor sözde kendini,buluyor teselli…
Ama en çokta senden esen hicranlı rüzgarlar
Okşuyor bu teni senin yerine
aklıma kazıyorlar sanki yokluğunu,hasretini
Göçebe yaşanan bu sevdanın kırıntılarını
Serpiyorlar önüme ardıma dört bir yanıma kum gibi...

İşte o zaman
Vakti geçmiş bir aşkın sofrasına
Bağdaş kuruyorum,kara yazmam ile.
Yorgun hayallerimin mevsimi var dışarıda hüzün çiçeklerini açarak
Feryatlar, figânlar sessizlik davulunu çalıyorlar
Yalnızlık ve özleme ne güzelde yakışmış
katran karası gelinlik ve damatlık
Kırılmış kalpler,küskün ümitlerde dans ediyorlar
sırt sırta
ve sonu belli finalin kapısı açık
Bekliyorum onları yemeğe
Hüzünler de boş durmuyor bu arada
Havai fişeklerini saça saça eşlik ediyorlar bu konvoya
Bense, yalnız oturduğum bu sofrada
Armağan olarak sunulmuş hazin bir elemi
Kadeh kadeh içiyorum.

çıkmaz sokaklarda tanıştığım çaresizlik
Sırıtarak en önde yaklaşıyor kapıya,
İrkiliyorum birden
Yaralı bereli bir yüreğin
en koyu karanlıkların eşliğinde
Kan kussa da kalemim şiirlerinde,
Hâlâ pes etmediğini görüyorum bu sevdadan

Sen ki erişilmez kayalıklardan ince ince sızan bir nehir
Göğsümün bağında açan eşsiz zehirli bir sarmaşık
Dilimde kimselerin bilmediği
sonu olmayan bir ezgi
Ve beni ta derinlere çeken efsûnlu bir girdap…

Yeter..!
Yeter artık….
Geçsin bu mevsim..!
Doğsun yeniden şafaklar penceremden sızarak
Aydınlatsın sislerle gömülmüş bu artık hisleri
Kör kuyulara atalım özlemi,hasreti hüznü
Topraklar atalım üstlerine,gömelim karanlığa
Sevda kemanından dökülen nağmeler eşliğinde
Soframızdaki aşkı yiyelim aynı tabaktan...

Bilmeni isterim ki sevdiğim,gönül sızım
hep yaşayacaksın gönül kovuğumda
sen olsan da olmasan da bu sofrada…(ş.y)