Hep yarına,
Çocukken başladı bu zorunlu öğreti,
O zaman,
Belki bir çocuksu heves,
Beklide ihtiyaç,
Bir ayakkabı
Belki de basit bir kazaktı isteğim,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
:))
Hiç gelmedi yarın.
Öğrendim ki.
Yarın ne kadar uzun,
Beklide bir ömür
Martı olup uçamadıktan sonra, sorumluluklar daima beklentileri, umutları bir sonraki güne, aya, yıla devredecektir ...
Kutlarım sizi Fatih bey....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta