Hep Yarım Kaldım Şiiri - Mira Zeyno

Hep yarım kaldım...
Niye ben tam olamadım ,
tamamlanamadım..!!
Diye durmadan soruyorum kendime..
Benim yarım bıraktıklarımı başkaları tamamladı..
Neydi olmayan bende ,
Beni yarım bırakanlar başkalarında neden tam oldu..
Diye...

Dönüyorum ardıma ,yarım bir çocukluk ,gençlik ve ..
Yarıda sokaklarda birbaşınalıklarda devam eden olgunluk çağları
Onca sevmelerim yarım kalmış
Onca ugraşlarım emeklerim hep başkalarına yaramış onlar keyfi sefasını sürmüş
Ardından katili olunmuş umutlarımın ,hayallerimin ve kırık dökük hayatımın
Bir gülüşüm kalmıştı hüzünle dolu olsada
Oda bükmüş dudaklarını gözyaşlarında
Kalan ...
Gülmelerim yarım ve yamalı
Harcanmış tükenmiş bir hayatın son demleri..
Ve belki tek gerçek ve tam olacak
Ölüm ...
Ne ahım var ne arzum ne hayalim ne dûam artık sana ey hayat..
Tamamlanmayı bekleyen bir cenazeden yeşerirmi yeniden rengarenk güller çiçekler..
Sonbaharda dökülmüş tüm yapraklarım
Sadece toprağa gömülmeyi hasretle bekler..!!

Dileğim şudur ki
Yarım bıraktıgınız ben ,tamamladıklarınıza baktıkca tam bir acı ve sızı olayım yüreginize..!!
Her köşe başında ,her bakışta hayalim çıksın karşınıza ,tekrar tekrar çarpsın yüzünüze tokat misali vicdansızlığınız..
Sizinde umutlarınız boğulsun durmadan gözyaşlarınızın deryasında
Her gece bir karabasan misali bassın yaşattığınız acılar uykularınızda boğarcasına..
En mutlu anınızda gülüşünüzde vurulsun sizinde gülüşleriniz tamamladığınızın ihanet kurşunuyla...
Ve ölüm dahi kabul etmesin sizi kucağına...

m.z