Hep Yanımdasın Şiiri - Mehmet Emin Kızmaz

Biliyor musun sen hep yanımdasın
Seni hep kendimle taşıyorum
Bana verdiğin kolyen hep cebimde
Her elimi cebime attığımda
Ben buradayım, seni bırakmadım
Sana asla ihanet etmedim dercesine
Isıtıyorsun titreyen elimi ateşinle
Seninle yolculuğumuz
Sanki baharın habercisi gibi güneşli
Ve kuşların cıvıldadığı bir kış günü başladı
Sen bir vitrindeki GELİNLİĞE öylece bakıyordun
Öylesine fark etmiştim seni
Yanından geçerken birden
Dünden kalan yağmurun doldurduğu
Şehrin yolundaki bir çukura
Hızla gelen bir araba bastı
O zaman bütün su üstümüze yağdı
Elinde kitapların vardı
Sen onları bırakıp
Benim üstümü temizlemeye çalıştın
İşte o zaman içime bir yıldırım düştü
Biraz toparlandıktan sonra biraz yürüdük
Sen adımı sordun bense adresini
Ondan sonra hep seni izledim gizlice
Sen beni fark etsende görmezden gelirdin
En son gelip bana sordun
Bu akşam beraber çıkalım mı
Akşam sana söyledim sevgimi
Sen zaten biliyordun ya neyse
Ailen bize karşı çıksa da
Sen kimseyi dinlemedin
Ve sen benim ben senin oldum
Aradan çok geçmemişti ki
Beraber olduğumuz bir gece
Serseri bir kurşunun hedefi olmuştun
Ben deliye dönmüştüm
Seni bir hastaneye götürmek bile
Aklıma gelmemişti o an
Gözümün önünde gidiyordun
Ve beni yanına almadan
Ama bilki seni asla unutmadım
Her elimi cebime attığımda
Oradasın, elimi tutuyorsun
Artık dayanamıyorum bu gidişe
Alışamadım yine de sensizliğe
Bekle beni sevgilim
Geleceğim yanına sevginle. NUSAYBİN