Hep Yanı başımızda / Bir Deniz Feneri Gibi

kuru dere yatağınca uyurken sokak
damla/damla düştü geceye
havlamalar
bir bekçi
yabancısı güneşin
amansızca dişlerken bedenini
ayazı gecenin
bir sıcaklık yayılıyordu
düşündüğünde onu
bilinen bir limandan içine doğru
yıllardır bu özleme sarılı beklediğini düşündü
gecenin sokaklarını
havlamasında köpeğin
dönerek geceye
öttürdü düdüğünü
uzun ince bir damla gibi akıtarak geceye
yorgunluk bir sülükçe bacağını tutunca
bir duvar dibinde çömeldi yere
bir kipritle aydınlandı yüzü
sonra yitti dumanında sigaranın
uzun soluklu çekişlerdeyken
bir sokak yukarıda iki gölge
yumuşak karınları
sert kabuklarıyla
soğuk
mekanik
gözlerinde sarı ışık
aktılar o sokağın gecesine
yüzyıllardır bildikleri bir adrese gidercesine
arabanın altına uzandı bir el
geceden de gece bir paket
gözünü açıp
bir çığlık gibi baktı geceye
diğeri koklarken geceyi
o çekti elini
bitirmişti işini
yumuşak karınları
sert kabuklarıyla
soğuk
mekanik
gözlerinde sarı ışık
aktılar gece de
gece olup
o an
sahibi arabanın
ışıklı bir adacık gibi çalışıyordu
çalışıyordu belki
bir tuzağın daha fünyesini
ya da bir sülüğün marifetini
yakalamıştı
kimbilir
acabalar denizinde kulaç atarken
bulmuştu sabahı yine
ya o bekçi
bir dikişte içerek özlemini
kayacaktı uykuya
bitmişti görevi
onunsa
kahvaltısında bile
kimbilir kaçıncı da duyarak seslenişini eşinin
fırlamıştı acabalar denizinden
sırılsıklam
bu öylesi bir güzellikti ki
memleket üstüne düşmüş gölgelerini iblislerin
bankır/bankır bağırabilen
kardelen çiçeği gibi temizde kalabilen
üstelik
o sabah
o kış sabahı
yüzerken denizinde acabaların
bir çıt sesinde batırılmıştı
çığlığında kara paketin
o sesle
ötelerde bir yerde
sarı ışık yanıp söndü
birilerinin gözlerinde
ya o bekçi
o sabah
ilk kez özlediği limana girmedi
yorulan ayağına
yılanın sürünmesini duymayan kulağına
karanlığını gecenin bir mızrak gibi delmeyen gözlerine
küfretti
yedi bitirdi kendini
onun için alkış tutan milyonlar gibi seviyordu
kardelen çiçeğini
bu ne ilk
ne sondu
acabalar denizinde yelken açanların batışı
ama
kardelence yiğitler
ak ışıltılarıyla
hep yanı başımızda duracaktı
bir deniz feneri gibi