Hep Yalnız Yanarım

Korkarım ben gönül ayrılıklardan
Ömrümü sonuna dertli taşıma
Çok sevme birini bak hep uzaktan
Neler çekip geldim ben bu yaşıma

Kimisi dert dağı bırakıp gitti
Kimi gönül bağı kor yakıp gitti
Kaç kere çelmeyi yar takıp gitti
Düşüp kalktım yine yalnız başıma

Bahar yaz görmeden kışa yaklaştım
Sanki yosun tutmuş taşa yaklaştım
Çok sevgi verdim de boşa yaklaştım
Söz geçmez ne desem dosta eşime

Çıkamam yokuşlar beden yorulur
Kıramam gönüller bana sorulur
Sel gibi hayatım artık durulur
Hep yalnız yanarım aşk ateşime

Selam olsun bütün sevdam olana
Mutluluk dilerim gelsin bulana
Gönül dur bir daha kanma yalana
Kimseye borcum yok düşmez peşime