HEP YAĞMURLARA SEVDALANDIM
Sonbahar artığı bir yaprak gibi kalmışsam
Suç biraz da senin içindeki bahardadır
Gençliğime şarkı diye kurşun koymuşsam
Tanığı gel de gör gözlerimin akındadır.
Çok tenha kaldım,
Üstelik yalnızlığım da kırıldı
Belki mahpustum belki gardiyan
Ama unutacak kadar büyümüştüm doğum tarihimi.
Hep yağmurlara sevdalandım
İplerinde kaldım, resmini çizerken
Ölecek kadar yorulmuştum
Boyalarım da bitmişti zaten
Çıplak bir tuval gibi kalmıştı hasretin
Yankısız bir şiirdim duvarlarda
Olmazın olduğu yerde, öleli çok olmuştu.
Kafamı, kapıları çarptığın gibi
Vur dağlara beni.
Dilimi anahtar kilitler gibi çevir yasaklara.
İster siren koy sesini, ister pranga.
Ki, ben, bana sarıldığın yerde yeşermişsem.
Tomurcuklar patlamışsa dudaklarımda
Gayri bundan böyle bırakamam buğday yanığı saçlarını
Ay doğdukça, güneş battıkça
Baharca kız
Baharca…
Ayhan SARIOĞLU
26.04.1998
Kayıt Tarihi : 15.11.2006 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!