Hep varmış hiç yokmuş Şiiri - Necdet Arslan

durduk yere alaca şafağında şubatın
siftaha sayıldı canlarımız

göreceğimiz gelmişti -ki- yıkıntılara batırıldık
ısırganlara belendi umutlarımız

dili yoktu kaygıların
yolları kayboldu bıkkınlıkların

bizdik taş devrinden kalma yarasaları uçuran

adlarını unuttuğumuz kuşların karanlıklara asıldıklarını
söyleyemedik kimselere

denize baktık
çiçek tozları kusuyordu acıların üzerine dalgalar

yer değiştiriyordu çıkınımızdaki korkularımız...