Çok uzak gelir bazen yakınlar insana.
Ve hiç geçilmeyecekmiş gibidir bu aradaki mesafeler.
Geçmeyi göze dahi alamasın bazen,
Bazen uğraşmak bile istemezsin.
Oysa o kadar yakındır ki bu uzaklar sana.
Bunu hiç düşünmezsin, bunu hiç bilemezsin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta