Hep Uzaklarımsın Şiiri - Güney Sancar

Çok uzak gelir bazen yakınlar insana.
Ve hiç geçilmeyecekmiş gibidir bu aradaki mesafeler.
Geçmeyi göze dahi alamasın bazen,
Bazen uğraşmak bile istemezsin.

Oysa o kadar yakındır ki bu uzaklar sana.
Bunu hiç düşünmezsin, bunu hiç bilemezsin.
Bazen bir adım bazen bir cümle,
Bazen de bir bakış kadar yakındır aslında.

Ama sen o kadar imkansızlaştırmıssındır ki bu uzakları aklında,
Değil uzaklara varmak,
Uzakları düşünmek bile zor gelir sana.
Bazen utanır, bazen korkar, bazen de kendini sorgularsın,
Gerçekten uzaklara varmak istiyormuyum diye.

Adımlar atarsın yaklaşmak için,
Her seferinde engeller çıkar karşına.
Aklından geçenleri yapmak istersin, yapıp da kurtulmak istersin,
Bazen donup kalırsın,
Bazen konuşacak bir şey bulamaz,
Bazen konussan da saçmalarsın.

Sen benim hep uzaklarımdın,
Çok yakınımda olan, ama hep uzak saydığım.
Bazen sevdiğim, bazen kızdığım,
Ama sevmekten hiç bıkmadığım, unutmayı asla başaramadığım,
Hep o UZAKLARIMDIN ve de hep öyle kaldın.